FORUM OCALIĆ OD ZAPOMNIENIA

[general]

Kaliber: 120 mm

Masa: 276,4 kg na stanowisku, 560 kg w transporcie

Długośœć lufy: 1876 mm (L/14,6) lufa z zamkiem, 1536 mm przewód lufy

Szerokośœć w położeniu marszowym: 1300 mm

Prześœwit w położeniu marszowym: 370 mm

Kąt ostrzału w elewacji: od +45° do +84°

Kąt ostrzału w azymucie: od 17° przy kącie podniesienia lufy 45°, do 8° przy kącie podniesienia lufy 84°

Masa pocisku: 15,5 kg

Prędkośœć wylotowa: 275 m/s

Donośœnośœć: minimalna 460 m, maksymalna 5700 m

Szybkostrzelnośœć: 10 strz./min



Ciężki moździerz piechoty opracowany przez zespół pod kierownictwem B. I. Szwryrina (B. I. Szawyrina?) na bazie 82 mm moździerza wz. 1937.



Zachowano klasyczny układ z gładka lufą, dwójnogiem i okrągłą płytą oporową. Odpalanie za pomocą urządzenia spustowego typu kurkowego lub grawitacyjnie po zablokowaniu iglicy w górnym położeniu. Po umieszczeniu na podwoziu dwukołowym mógł być holowany z prędkośœcią do 35 km/h. Najcz궜ciej na czas transportu moździerz podpinano pod lekki dwukołowy jaszcz mieszczący 20 pocisków pozwalający na szybkie rozpoczęcie prowadzenia ognia po zajęciu stanowiska ogniowego. Istniała możliwośœć rozłożenia moździerza do transportu na 4 podstawowe elementy:

- masa lufy z zamkiem 105 kg

- masa dwójnoga z mechanizmem kierunkowym i podniesieniowym 75 kg

- masa płyty oporowej 95 kg

- masa celownika przeziernikowego z kątomierzem 1,4 kg



W Ludowym Wojsku Polskim według etatu Dywizji Piechoty z 1944 roku bateria moździerzy po 8 moździerzy kalibru 120 mm przydzielona do każdego pułku piechoty. Dodatkowo moździerze tego typu stanowiły uzbrojenie samodzielnych pułków moździerzy (etatowo 36 moździerzy - dwa dywizjony po 3 baterie po 6 moździerzy) oraz 1 Brygady Moździerzy (etatowo 144 moździerze - cztery pułki po dwa dywizjony po 3 baterie po 6 moździerzy).



Źródło: http://www.dws-xip.pl



Teraz oczywiśœcie moja foteczka



http://www.fotosik.pl