Park Ocalałych powstał 30 sierpnia 2004 roku podczas obchodów 60. rocznicy likwidacji łódzkiego getta. Park poświęcony jest ludziom którzy często narażając życie swoje i rodzin ratowali i ukrywali żydów z getta łódzkiego.
Park usytuowany jest pomiędzy ul. Wojska Polskiego a ogródkami działkowymi przy ul. Źródłowej w dolinie rzeki Łódki, na terenie przylegającym podczas wojny do granic Litzmannstadt Ghetto. Pomysłodawczynią parku była Halina Elczewska, która przeżyła getto łódzkie . Ona też jako pierwsza posadziła swoje "drzewko pamięci". Pod jednym z dwóch pomnikowych dębów odsłonięto pomnik - głaz (znaleziony na terenie parku) upamiętniający tragiczne wydarzenia lat 1940-1944. Umieszczono na nim napisy w czterech językach: polskim, angielskim, hebrajskim i jidysz.
418 osób ocalałych z holokaustu, które zdołały dotrzeć do Łodzi zasadziło swoje drzewko: dęby, klony, lipy, brzozy, graby, buki, sosny, świerki i modrzewie. Drzewka zostały ponumerowane i wpisane do rejestru, a ocaleni otrzymali certyfikaty z nazwiskiem i numerem drzewka. Wzdłuż alei Arnolda Mostowicza położone są tabliczki z nazwiskami i numerem drzewka każdego ocalałego. Łącznie w całym parku zasadzono 450 drzew na powierzchni półtora hektara.
Wybudowany został Pomnik Polaków Ratujących Żydów, według projektu Czesława Bieleckiego. Usypany został również 10-metrowy Kopiec Pamięci, który jest punktem widokowym ...