Racławice

Na wzniesieniu Górka Kościejowska, zwanym także "Zamczyskiem", stał w XIV wieku niewielki gródek. Dowody w postaci fundamentów murów dochowały się do czasów obecnych. Nazwa Racławice najprawdopodobniej pochodzi od nazwiska właściciela dóbr rycerza Racława. Pojawia się po raz pierwszy w Kronikach Długosza, gdzie znajduje się informacja, że w roku 1410 chłopi z Racławic przywozili do obozu króla Jagiełły pod Sandomierzem soloną wołowinę i dziczyznę w beczkach.

4 kwietnia 1794 pod Racławicami polskie wojska powstańcze pod wodzą Tadeusza Kościuszki stoczyły bitwę z wojskami rosyjskimi pod dowództwem generała Aleksandra Tormasowa. Bitwę wygrały oddziały powstańcze.

Wojska polskie
Wojsko regularne – 2440 żołnierzy:
dwa bataliony 2 Regimentu Pieszego Koronnego Józefa Wodzickiego – 400 osób
dwa bataliony 3 Regimentu Pieszego Czapskiego – 400 osób
dwa bataliony 4 Regimentu Pieszego Buławy Wielkiej Koronnej Piotra Ożarowskiego – 400 osób
batalion 9 Regimentu Pieszego Raczyńskiego – 200 osób
dziesięć szwadronów 1 Wielkopolskiej Brygady Kawalerii Narodowej Antoniego Madalińskiego – 400 osób
dziesięć szwadronów 2 Małopolskiej Brygady Kawalerii Narodowej Ludwika Mangeta – 400 osób
cztery szwadrony 2 Wielkopolskiej Brygady Kawalerii Narodowej Pawła Biernackiego – 160 osób
dwa szwadrony księcia Wirtemberga – 80 osób.
dwanaście dział[br ...