Kościół ewangelicki z 1863r.- Evangelische Kirche Hohensalza

Na co dzień niedostępne miejsce dlatego też warto zajrzeć choć w ten zdjęciowy sposób do wnętrza jakże charakterystycznego obiektu w krajobrazie miasta.
Dziś we władaniu Parafii Rzymskokatolickiej pw. Św. Krzyża w Inowrocławiu.
O samej historii tego obiektu można przeczytać --> TUTAJ (przy okazji warto zajrzeć do pozostałych galerii).

Wyżej już się nie dało ;)

Kościół ewangelicki w Mątwach - Evangelische Kirche Montwy

W wolnej chwili gdyby komuśœ zechciało się zajrzeć do tematu, to zapraszam.

Do tej pory na naszym forum nie było temu obiektowi przyznanego miejsca, zatem czas zacząć "drążyć" :wink:
Na początek jeden z widoków kościoła jak znalazłem w swoich zbiorach:

[hide:0089e7283a][/hide:0089e7283a]

Berest - kościół parafialny rz.-kat. pw. MB Nieustającej Pom

Dzis zatrzymamy się w ...Bereście

Cerkiew św. św. Kosmy i Damiana w Bereście

zbudowano w 1842. Jest to cerkiew łemkowska, typ północno-zachodni, wariant młodszy, orientowana, drewniana, konstrukcji zrębowej. Trójdzielna: prezbiterium zamknięte trójbocznie, szersza kwadratowa nawa i prostokątny babiniec. Wieża konstrukcji słupowo-ramowej o pochyłych ścianach, z lekko nadwieszoną pseudoizbicą. Słupy wieży obejmują zachodnią część babińca. Wokół wieży zachata. Wszystkie ściany pobite gontem.

Nad nawą dach namiotowy z jednym uskokiem w dolnej części, nad wieżą dach namiotowy bez załamań. Nad zachodnią częścią prezbiterium, przylegającą do nawy dach kalenicowy, przechodzący płynnie w dach namiotowy z jednym załamaniem nad wschodnią częścią prezbiterium, krótki dach kalenicowy nad częścią babińca, której nie obejmuje wieża. Wszystkie dachy kryte blachą. Nad wszystkimi częściami jednolite ośmioboczne hełmy baniaste z latarniami pozornymi i żelaznymi krzyżami.



Obecnie służy jako kościół parafialny rz.-kat. pw. MB Nieustającej Pomocy.









Wewnątrz nad nawą i prezbiterium stropy z fasetami, w babińcu strop płaski. Na ścianach polichromia ornamentalna z 1928 r. Między prezbiterium a nawą kompletny ikonostas, zbudowany w XIX w. z ...

Kościół parafialny pw. Podwyższenia św. Krzyża w Piszczacu

zapraszam na chwilę do - Piszczaca



Pierwsza wzmianka o tutejszej parafii katolickiej pochodzi z 1500 roku, w 1530 miejscowość otrzymała prawa miejskie. Piszczac jako miasto był większym ośrodkiem administracji królewskiej. Tu bowiem znajdowały się duże składy zbożowe, do których zwożono z okolicznych królewszczyzn zboże, odstawiane następnie do Brześcia. Miasto posiadało już od XVI w. prawo do sześciu jarmarków, co dowodzi, że musiało być większym ośrodkiem życia gospodarczego. W XV w. erygowano tu parafię – lustracja dóbr królewskich woj. Podlaskiego w 1570 r. potwierdza przynależność dworu kijowieckiego wójtostwa dąbrowieckiego z miastem Piszczatch (Piszczac) do ekonomii brzeskiej wielkiego Księstwa Litewskiego. Miasteczko leżało na starym szlaku handlowym z Brześcia Litewskiego do Lublina. W XVII-XVIII w. w dzierżawie Radziwiłłów i ostatecznie przeszło na własność dziedziców Białej Podlaskiej, pozostając w niej aż do 1790 roku.

Za udział mieszkańców w powstaniu styczniowym w 1869 r. Piszczac został pozbawiony praw miejskich i zdegradowany do roli osady. W czasie II wojny światowej był ośrodkiem ruchu oporu, działały tu zarówno AK jak i GL. W 1973 r. Piszczac został siedzibą nowej gminy w powiecie bialskim województwa lubelskiego, od 1975 r. w województwie bialskopodlaskim. Obecnie, po reformie terytorialnej, ponownie powiat ...

Międzyrzec Podlaski - kosciół sw Józefa

Kościół św. Józefa został wzniesiony w 1564 z fundacji Zofii i Jana Daniłowiczów jako cerkiew prawosławna, najprawdopodobniej na miejscu starszej świątyni tego samego wyznania pochodzącej z XIII-XIV stulecia[1]. W 1782 budynek ten zastąpiła z kolei nowa cerkiew unicka, pod wezwaniem św. Mikołaja. W 1845, po pożarze, miał miejsce remont obiektu, po którym wstawiono do niego organy.

W 1875, wskutek likwidacji unickiej diecezji chełmskiej, obiekt przeszedł w ręce nowo erygowanej parafii prawosławnej. W 1899 wzniesiono przy nim bramę-dzwonnicę, zaś w 1912 wyremontonowano. Kościół łaciński przejął cerkiew św. Mikołaja po odzyskaniu przez Polskę niepodległości; w 1921 świątynia należała już do parafii katolickiej i nosiła wezwanie św. Józefa, zaś w 1923 została rozbudowana

Izbica Kujawska - opuszczony kościół ewangelicki

Izbica Kujawska. Opuszczony kościół ewangelicki. Własność prywatna.

Bejsce - Kosciół p.w sw. Mikołaja

Miejscowośœć o 1000-letniej tradycji, w X w. istniał tu prawdopodobnie gródek rycerski z kaplicą, potem kośœciołem. W dokumencie biskupa krakowskiego Lamberta z r. 1063 jest informacja o dziesięcinie dla kośœcioła bejskiego. Kolejny, większy kośœciół był konsekrowany przez biskupa krakowskiego Pełkę w r. 1190. Wreszcie, w roku 1340 Ostasz z rodu Firlejów ufundował obecny kośœciół pw. śœw. Mikołaja, który w kolejnych wiekach został rozbudowany (najstarsza cz궜ć to dzisiejsze prezbiterium z zakrystią) i poszerzony – najpierw o późnorenesansową kaplicę pw. NMP (Firlejowską), konsekrowaną w r. 1600.







i wlaśœnie ze względu na te kaplice- firlejowska zawitałem do tej miejscowośœci.







to ta biała przybudówka.

Binarowa - Kościół pw. św. Michała Archanioła

Binarowa – wieś w Polsce położona na pogórzu Ciężkowickim, w województwie małopolskim, w powiecie gorlickim, w gminie Biecz. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa krośnieńskiego.

Sołectwo Binarowa jest największe obszarowo na terenie gminy Biecz i liczy 1525 ha. Teren jest górzysty, sołectwo podzielone jest na przysiółki, które graniczą z Bieczem, ze Święcanami, z Szerzynami, Racławicami. Miejscowość znajduje się na małopolskim Szlaku Architektury Drewnianej.

Kościół pw. św. Michała Archanioła - Binarowa

Kościół pw. św. Michała Archanioła w Binarowej – późnogotycki kościół parafialny, znajdujący się wraz z innymi drewnianymi kościołami południowej Małopolski i Podkarpacia na liście światowego dziedzictwa UNESCO. Kościół jest jednym z najcenniejszych zabytków Pogórza Ciężkowickiego.



Pierwszy kościół drewniany został zbudowany około 1400 roku (wspomina o nim Jan Długosz). Spłonął pod koniec XV w. Obecnie istniejąca świątynia została wybudowana około 1500 roku. Nie wiadomo, kiedy dokładnie odbyło się jej poświęcenie i konsekracja. W ciągu następnych stuleci przeprowadzono szereg konserwacji mających na celu zachowanie tego obiektu w jak najlepszym stanie. W 1908 poważnie zniekształcono świątynię m.in. poprzez zmianę pokrycia dachów (gont zastąpiono blachą miedzianą), szalunek gontowy ścian zastąpiono deskowaniem, a zaskrzynienia w nawie podparto arkadami filarowymi, a od 1990 roku podjęto zabiegi renowacyjne mające przywrócić jej pierwotny wygląd.

Obecnie kończą się prace renowacyjne we wnętrzu kościoła (m.in. wymiana posadzki), mające na celu likwidację szkód spowodowanych powodzią w 2010 roku.

kosciól parafialny p.w. sw. Piotra i Pawla w Pratulinie

Pratulin znany jest z bohaterskiego oporu unitów, broniacych swej swiatyni (opisanych m.in. przez W. Reymonta w „Ziemi chelmskiej"). Mialo to miejsce 24 stycznia 1874 roku, kiedy to do zgromadzonych na przycerkiewnym cmentarzu unitów zolnierze carscy (Kozacy) otworzyli ogien. Zginelo 13 unitów.
Kosciól istnial juz w XVI w., odbudowany zostal w XVII w. (w XVI w. filia parafii Malowa Góra, w 1676 parafia, staraniem Tomasza Ostrowskiego). Do dzis zachowal sie polozony na skraju wsi póznoklasycystyczny, murowany kosciól parafialny p.w. sw. Piotra i Pawla z 1838 r. Wzniesiony zostal z fundacji Tomasza Mostowskiego, wg kompilacji projektów typowych arch. Chrystiana Piotra Aignera. 1875-1919 cerkiew prawoslawna, 1905 restytuowana parafia katolicka, 1908 wniesiony drewniany kosciól, rozebrany po odzyskaniu w 1919 starego. 1993 dach pokryty blacha. Otoczony betonowym murem. Prezbiterium zwrócony na poludnie. Murowany z cegly, otynkowany. Na rzucie prostokata, czteroprzeslowy, z wyodrebnionym we wnetrzu prezbiterium, ujetym dwoma zakrystiami.









Przywieziony i postawiony przed tłumem Pikuła rzekł: "Chciałeś panie naczelniku, abym nauczył lud, jak ma postępować, dobrze więc, spełnię twoją wolę, lecz to ja im powiem, oni od dawna wiedzą; dla nas wszystkich tylko jedna droga - ...

Zebrzydowice - Kościół św. Michała Archanioła

Zebrzydowice - Kościół św. Michała Archanioła

Kazimierz kościół filialny

Diecezja koszalińsko-kołobrzeska
Kazimierz, św. Mikołaja
bud. 1617, szachulcowy, obiekt zabytkowy wraz z otoczeniem i całkowitym wystrojem wnętrza (ołtarz, lichtarz, żyrandol, rzeźby drewniane).

Czermna - kościół pw. św. Marcina,

Kościół pw. św. Marcina został zbudowany w 1520 roku, prawdopodobnie na miejscu wcześniejszej świątyni w parafii Czermna, istniejącej od 2. połowy XIV wieku. W XVIII wieku kościół został przebudowany i powiększony przez dostawienie wieży i kaplicy Serca Jezusowego, przylegającej do południowej nawy. Jednocześnie dotychczasowe, jednonawowe wnętrze przebudowano na trzynawowe, z barokowym wystrojem.

Kościół ewangelicki

W zeszłym roku miałem przyjemność zwiedzać, klucze do kościoła otrzymałem po godzinnej rozmowie z pastorem, pod koniec rozmowy wręczył potężny klucz i rzekł - mam zaufanie :)
https://plus.google.com/u/0/photos/101712140539979621205/albums/6017260176033668129

Ponad 2 godziny obchodzenia zakamarków kościoła, próba gry na organach, zaglądanie do podziemi....nawet chwila zadumy na galerii z widokiem na ambone :)

Świdnica - Kościół Pokoju

Wspomniałem już kiedyś o tym kościele że zwiedzanie zajęło trochę czasu. Po zaprezentowanych fotkach myślę że łatwo się będzie domyśleć dla czego zajęło większość dnia zwiedzanie tego kościoła.

:arrow:
Kilka zdjęć z widokiem kościoła z zewnątrz.


:arrow:


:arrow:


:arrow:


:arrow:


:arrow:


:arrow:



:arrow:
To i kolejne to zdjęcia dwóch przykościelnych budynków.


:arrow:


:arrow:
Nie ulega wątpliwości że to dzwonnica.


:arrow:
To już zdjęcia ze środka świątyni.


:arrow:


:arrow:


:arrow:


:arrow:


:arrow:


:arrow:
Dzwon, a na zdjęciu niżej coś dotyczącego tego dzwonu.


:arrow:


...

Kosciól pw Narodzenia NMP - Biała Podlaska

Powstanie kościoła związane było z kilkudziesięcioletnim sporem jaki toczył zakon bazylianów z rodem Radziwiłłów o relikwie arcybiskupa połockiego Jozafata Kuncewicza. W 1743 roku zadecydowano po mediacji delegata Stolicy Apostolskiej z obiema stronami konfliktu, że relikwie błogosławionego unickiego pozostaną w Białej Podlaskiej, ale pod warunkiem, że właściciele miasta wybudują sanktuarium, którym opiekować się będzie zakon bazylianów.

W latach 1747-1759 na skraju miasta w miejscu kościoła z 1690 roku została wybudowana na planie krzyża łacińskiego monumentalna barokowa cerkiew unicka św. Barbary i klasztor bazyliański, do którego sprowadzono w 1765 roku uroczyście z kaplicy zamku Radziwiłłów relikwie bł. Jozafata. Od tego czasu datuje się rozwój sanktuarium, do którego z całej Rzeczypospolitej zaczęli ściągać wierni rzymskokatoliccy i greckokatoliccy, aby uczestniczyć w listopadowych odpustach oraz starać się łaski i pocieszenie.



Klasztor bazyliański w Białej Podlaskiej został skasowany w 1864 roku, a cerkiew unicka została zamieniona na świątynię prawosławną. Aby zapobiec pielgrzymkom katolików do kościoła, gdzie znajdowały się relikwie błogosławionego (od 1867 świętego) nakazano je ukryć. Zarządzeniem władz carskich podczas remontu wnętrza świątyni w 1873 roku trumnę z ciałem Jozafata Kuncewicza pochowano w podziemiach cerkwi i zamurowano w jednej z krypt.


...

Biała Podlaska - kościól sw Anny

Wybudowany w 1572 roku, na pogorzelisku wcześniejszej świątyni (z 1525 r.), pierwotnie jako zbór ariański.

Po wypędzeniu arian w 1596 roku przez Mikołaja Krzysztofa Radziwiłła "Sierotkę", przebudowany w latach 1597-1603 i w 1603 wyświęcony pod wezwaniem św. Anny.

Korpus prostokątny, murowany, w stylu zapóźnionego gotyku, o czym świadczą lekko ostrołukowe okna, i skarpy przyporowe.

Biała Podlaska - Koscioł pw. sw. Antoniego

Spacerując po Białej Podlaskiej wchodzimy do ...Koscioła pw. sw. Antoniego

Kościół został ufundowany w 1670 r. przez Michała Kazimierza Radziwiłła i jego żonę Katarzynę z Sobieskich Radziwiłłową. Wystrój jego wnętrza odbiega znacznie od innych kościołów reformackich, jest on znacznie bogatszy. Odpowiada zapotrzebowaniu, prestiżowi, ambicjom i możliwościom materialnym Radziwiłłów.

Murowany kościół został wzniesiony w latach 1672-1684, zapewne wg projektu Augustyna Locciego Młodszego, fasada zapewne innego autorstwa. Budową kierował warszawski architekt Andrys Huber. Prace budowlane i wyposażanie kościoła trwało do 1684 r. Kościół konsekrował w 1688 roku pod wezwaniem Matki Bożej Anielskiej biskup kijowski Andrzej Chryzostom Załuski, z którego fundacji w latach 1682-1686 wystawiono siedem ołtarzy wykonanych przez Andrycza Huberta.

Ponownie uposażony przez Annę z Sanguszków Radziwiłłową, która także funduje nowe rozbudowane ołtarze wg projektu o. Mateusza Osieckiego w 1739 r.