Generał Stanisław Sosabowski

general Stanisław Franciszek Sosabowski, jeden z najwybitniejszych zolnierzy w historii polskiej wojskowosci, urodzil sie 8 maja 1892 roku w Stanislawowie. Tam tez ukonczyl szkole powszechna i gimnazjum. Wczesna smierc ojca (1904) spowodowala szybkie wkroczenie w obowiazki, które nie byly znane jego rówiesnikom. Stanisław Sosabowski opiekowal sie trojgiem rodzenstwa, udzielal korepetycji mlodszym kolegom, pomagajac finansowo matce Franciszce, której skromna pensja nie wystarczala na utrzymanie piecioosobowej rodziny.

W 1910 roku S. Sosabowski zdal wzorowo mature. W tym czasie zaangazowal sie w dzialalnosc patriotyczna, byl czlonkiem Druzyny Strzeleckiej. Dzialal tez w Towarzystwie Mlodziezy Polskiej, organizacji grupujacej mlodziez akademicka i szkól srednich.

W 1910 roku w Stanislawowie powstal zalazek Armii Polskiej. Komendantem zostal podchorazy S. Sosabowski pseudonim „Weglarz”. W tym samym roku S. Sosabowski wyjechal do Krakowa na miedzyzaborowy zjazd Mlodziezy Niepodleglosciowej „Zarzewie” i wzial udzial w uroczystosciach odsloniecia pomnika grunwaldzkiego. Tutaj zobaczyl jak przedstawiciele trzech zaborów skladali hold Grunwaldowi, jak uwidocznil sie duch narodu. Sosabowski uwierzyl, ze przyszlosc nalezy do mlodych Polaków, którzy sami moga decydowac o losach ojczyzny. Wkrótce po tym, podjal studia w Wyzszej Szkole Handlowej w Krakowie. Tam prowadzil dzialalnosc niepodleglosciowa.W 1912 roku wrócil do Stanislawowa, gdzie otrzymal nominacje na Komendanta XXIV Druzyny Strzeleckiej. ...

Gdzie jest generał

cyt. za Wiki; "Szeregowy Wacław Orzeszko jest pechowcem. Co więcej, za pechowca uważa go cały oddział,

a dowódca niedwuznacznie daje mu do zrozumienia, że wolałby go nie mieć pod swoją komendą.

Urażony Orzeszko zaszywa się w niedalekim zamku, gdzie piwnic z winem pilnuje dzielna czerwonoarmistka, Marusia.

Traf chce, że ten sam zamek na swoją kwaterę wybiera uciekający przed Armią Czerwoną niemiecki generał

wraz z oddziałem niedobitków... Sytuacja rodzi ciąg zabawnych perypetii i nieporozumień. Wszystko, oczywiśœcie, dobrze się kończy."

- Scena w piwnicy zamku pełnej beczek wina, z generałem Ernesten von Falkenberg, wkreowanego przez śœwietnego Stanisława Milskiego jest dla mnie majstersztykiem komizmu. No i nieodżałowana Elżbieta Czyżewska jako Marusia... cudo. :)

Z przyjemnośœcią jeszcze raz bym obejrzała ten film. W tym zamku kręcono wiele scen z tego filmu.



[url]http://www.picshot.pl/public/view/138742