76 mm armata dywizyjna wz 1942 (ZIS-3)

Kaliber: 76,2 mm

Amunicja: 76,2x385R

Masa: 1150 kg na stanowisku, 1840 kg w transporcie (z przodkiem)

Masa lufy: 312,5 kg

Wymiary: 6095 x 1645 x 1375 mm

Wysokośœć linii ognia: 875 mm Długośœć lufy: 3169 mm (w tym cz궜ci gwintowanej 2587 mm)

Kat ostrzału w azymucie: 54°

Kąt ostrzału w elewacji: od -5° do +27° (później zwiększony do +37°)

Szybkostrzelnośœć 15 strz./min

Zaprojektowana w 1941 roku w biurze konstrukcyjnym Wasilija Gawryłowicza Grabina z Zakładów Nr 92 w Gorkim. Konstrukcja powstała poprzez posadowienie lufy kalibru 76 mm na łożu armaty przeciwpancernej 57 mm wz. 1941 (ZIS-2) - głównym inżynierem projektu był A. Chwostin. Po zakończeniu prób fabrycznych buła prowadzona niewielka produkcja małoseryjna. Przyjęta oficjalnie na uzbrojenie dopiero 12 lutego 1942 roku. Wielkoseryjną produkcję dział podjęły Zakłady Nr 92 im. Stalina, Nr 235 "Bolszewik" oraz Nr 7 "Arsenał". Cała armata składała się z 719 cz궜ci a pracochłonnośœć jej produkcji udało się w podczas wojny zmniejszyć z pierwotnych 1029 roboczogodzin do 475 roboczogodzin w 1944 roku.

armata przeciwpancerna z półautomatycznym zamkiem klinowym. Zastosowano ...

Armata ppanc. kal. 37 mm wz. 36 Bofors

[url]http://www.fotosik.pl





armata ppanc. kal. 37 mm wz. 36 Bofors

Rozwój broni pancernej na śœwiecie po zakończeniu I wojny śœwiatowej sprawił, że pojawiła się potrzeba zaopatrzenia Wojska Polskiego w odpowiednią broń przeciwpancerną. Polskie dowództwo rozważało wiele możliwośœci, starano się opracować własny projekt działka ppanc. (40 mm armatka ppanc. wyprodukowana w Zakładach Starachowickich, oraz 47 mm armatka ppanc. konstrukcji firmy "Pocisk S.A."). Po nieudanych próbach skonstruowania własnej armatki, zdecydowano się szukać odpowiedniej konstrukcji za granicą. Wybór padł na szwedzką firmę Bofors i jej armatki kal. 37 mm (oryginalne oznaczenie L/45 ). W grudniu 1935 roku zawarto z firmą Bofors kontrakt na dostawę 300 działek (na tylko tyle zgodzili się Szwedzi). Pierwsza partia 40 działek dotarła do Polski na przełomie lutego i marca 1937 roku. W tym czasie również polskie zakłady podjęły się produkcji tych działek. Wszystkie działka ppanc. 37 mm wszedły do uzbrojenia Wojska Polskiego pod nazwą 37 mm wz. 36. Działka te były bardzo dobre. Z odległośœci 100 m potrafiły przebić pancerz o grubośœci do 40 mm przy uderzeniu pod kątem 30 stopni. Zapewniało to skuteczne działanie działek 37 mm przeciwko wszystkim typom pojazdów pancernych użytych ...

57 mm armata przeciwpancerna wz. 1943 (ZIS-2M)

Kaliber: 57 mm

Amunicja: 57x480R

Masa: 1123 kg na stanowisku, 1780 kg w transporcie (z przodkiem)

Masa lufy: 340 kg

Wymiary: 6795 x 1697 x 1375 mm

Wysokośœć linii ognia: 875 mm

Długośœć lufy: 4162 mm

Kat ostrzału w azymucie: 54°

Kąt ostrzału w elewacji: od -5° do +25°

Szybkostrzelnośœć 15 strz./min



W związku z pojawianiem się na froncie coraz lepiej opancerzonych czołgów niemieckich latem 1943 roku, powrócono do koncepcji produkcji długolufowej armaty przeciwpancernej wz. 1941 (ZIS-2) kalibru 57 mm. Konstrukcję w maksymalnym stopniu zunifikowano z produkowaną masowo armatą dywizyjna wz. 1942 (ZIS-3) kalibru 76 mm.

Działo przyjęto na uzbrojenie 15 lipca 1943 roku, a produkcję seryjną podjęły Zakłady Nr 92 im. Stalina w Gorkim oraz Zakłady Nr 235 "Bolszewik".



armata przeciwpancerna z półautomatycznym zamkiem klinowym. Zastosowano hydrauliczny opornik i hydropneumatyczny powrotnik o skoku 970-1100 mm. Tarcza chroniąca obsługę o grubośœci 4-5 mm. Przyrządy celownicze umieszczone po lewej stronie działa.

Łoże dolne dwuogonowe, ...

37 mm armata przeciwlotnicza wz. 1939 (61-K)

Kaliber: 37,2 mm

Amunicja: 37x252SR

Masa: 2100 kg

Masa lufy: 65,5 kg

Wymiary: 6036 x 1937 x 2105 mm

Długośœć lufy: 2729 mm (z nasadą zamkową)

Kat ostrzału w azymucie: 360°

Kąt ostrzału w elewacji: od -10° do +85° stopni

Donośœnośœć pionowa: 6700 m maksymalna,

3000 m skuteczna

Donośœnośœć pozioma: 8500 m

Szybkostrzelnośœć:

160 strz./min teoretyczna,

80 strz./min praktyczna



armata samoczynna działająca na zasadzie krótkiego odrzutu lufy. Opracowana pod kierownictwem M.N. Łoginowa z Zakładów Nr 8 im. M.I. Kalinina na podstawie licencji armaty przeciwlotniczej kalibru 25 mm zakupionej w szwedzkiej firmie Bofors. Zastosowano amunicję wzorowaną na konstrukcji amerykańskiej firmy Colt-Browning. Przyrządy celownicze opracowane samodzielnie. Powstała także wersja samobieżna pod nazwą SU-37, umieszczona na podwoziu czołgu lekkiego typu T-70.



armata automatyczna działająca na zasadzie wykorzystania energii krótkiego odrzutu lufy, z zamkiem klinowym o ruchu pionowym. Zasilanie z 5 nabojowych łódek. Lufa zakończona stożkowym tłumikiem płomienia. Opornik hydrauliczny, powrotnik ...