HORBÓW - wieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie bialskim, w gminie Zalesie.
Kosciól orientowany, drewniany konstrukcji zrebowej, oszalowany, na kamiennej podmurówce. Zlozony z prostokatnego, ujetego zakrystiami prezbiterium oraz dwudzielnej nawy o wyzszej czesci wschodniej na planie zblizonym do kwadratu i prostokatnej czesci zachodniej, poprzedzonej prostokatnym przedsionkiem, nad którym wieza. Wnetrze kryte stropem z faseta, w nawie o scietych naroznikach, z oszalowaniem imitujacym trompy. Prezbiterium otwarte do nawy trójbocznie zamknieta arkada. Chór muzyczny wsparty na czterech slupach. Okna w nawie i babincu zamkniete lukiem w osli grzbiet, w prezbiterium prostokatne. Elewacje z cokolem ujetym w gzymsy, zamkniete wienczacym. Fasad trójosiowa, z prostokatnym wejsciem poprzedzonym gankiem na dwóch slupach, po bokach prostokatne okna; na osi dwukondygnacyjna wieza, dolem wtopiona w fasade, wyzej osmioboczna. W pozostalych elewacjach okna ujete ozdobnymi obramieniami z desek. Dachy dwuspadowe wsparte na kroksztynach, kryte blacha, na wiezy ostroslupowy helm z iglic.
Malowidla scienne: w prezbiterium i nawie nad tecza 1952, mal. Regina Kondracka, na stropie nawy 1967, mal. Stefan Just i ks. Stanislaw Borysiak. Oltarz glówny, 2004, zestawiony z trzech fragmentów ikonostasu z XIX/XX w., z obrazami: Matka Boska z Dzieciatkiem w typie Hodegetrii, wg. tradycji przed 1516 (konserwowany 2001 przez Romualda Wyszynskego), mal. na desce, tlo tloczone, zlocone, uwazany za cudowny; sw. Teresa od Dzieciatka Jezus, 1937, sygn. Józef Boltuc z Nowogródka; sw. Barbara, 1939, sygn. Jan Popiel; w zwienczeniu sw. Jan Ewangelista, cerkiewny, po 1905. Dwa konfesjonaly, zapewne XIX w., pochodzace z Lesnej (?). Obrazy: Chrystus Zmartwychwstaly adorowany przez anioly, cerkiewny, pocz. XX w.; Poklon Pasterzy, koniec XIX w. lub ok. 1930; Matka Boska z Dzieciatkiem, po 1905 (konserwowany 2005), pocerkiewny, w kiwocie. Krucyfiks, zapewne I pol. XIX w., ludowy, w tradycji barokowej. Monstrancje: z wykorzystaniem elementów starszych, gloria i nodus o cechach neobarokowych, zapewne II pol. XIX w., stopa neoklasycystyczna, 1933; neorokokowa, koniec XIX w. lub I tercja XX w. Kielichy: barokowy, I cw. XVIII w., stopa osmiolistna, z drobno puklowanym otokiem, nodus gruszkowaty, ujety podobnym puklowaniem, koszyczek azurowy z dekoracja kwiatowa; neogotycki, XIX/XX w., z cecha warszawskiej firmy Norblin. Sukienka obrazu Matki Boskiej z oltarza glównego zapewne XIX w., z tkaniny wyszywanej perlami i koralikami
Nie możesz pisać nowych tematów Nie możesz odpowiadać w tematach Nie możesz zmieniać swoich postów Nie możesz usuwać swoich postów Nie możesz głosować w ankietach