FORUM OCALIĆ OD ZAPOMNIENIA

[drFaustus]

"Rosyjska państwowa telewizja informacyjna Wiesti zaprezentowała film dokumentalny "Sekrety tajnych protokołów", w którym zarzuciła Polsce sprzymierzenie się z Adolfem Hitlerem przeciwko ZSRR. Właśœnie to - zdaniem autora obrazu Wadima Gasanowa - było jedną z przyczyn zawarcia przez Józefa Stalina układu o nieagresji z Niemcami, zwanego paktem Ribbentrop-Mołotow.



W niedzielę przypada 70. rocznica podpisania paktu Ribbentrop-Mołotow, na mocy którego stalinowski ZSRR i hitlerowskie Niemcy podzieliły Europę ŒŚrodkową i Wschodnią na swoje strefy wpływów, w tym dokonały rozbioru Polski.



Polska i Niemcy porozumiały się w sprawie prowadzenia wspólnych działań na kierunku wschodnim i północno-wschodnimFilm "Sekrety tajnych protokołów"

"ZSRR był ostatnim krajem, który zawarł pakt o nieagresji z Niemcami. Podobne układy i tajne protokoły były normą europejskiej polityki w tamtych latach" - podkreśœlono w filmie.



Jako pierwsza - zaznaczono - z hitlerowskimi Niemcami porozumiała się Polska. W filmie nie wspomniano, że wcześœniej - w 1932 roku - Polska zawarła pakt o nieagresji z ZSRR, i że respektowała go do końca, czyli do radzieckiego najazdu 17 wrześœnia 1939 roku.



Według autora filmu, Polska prowadziła tajne rozmowy z Niemcami od jesieni 1933 roku, a ich tematem była walka z komunizmem.



"26 stycznia 1934 roku ambasador Polski w Berlinie Józef Lipski i szef MSZ Niemiec Konstantin von Neurath podpisali deklarację o niestosowaniu przemocy. Polska stała się pierwszym w śœwiecie sojusznikiem politycznym hitlerowskich Niemiec" - wskazano w filmie.



"Polska i Niemcy podpisały tajny protokół"



Zdaniem autora, "najwyższe władze ZSRR były zatroskane niepokojącymi pogłoskami, które różnymi kanałami napływały do Moskwy z różnych stolic europejskich". "W Europie mówiono, że Polska i Niemcy podpisały tajny protokół (do deklaracji o niestosowaniu przemocy), w którym mowa była o wspólnych działaniach militarnych przeciwko Związkowi Radzieckiemu" - wyjaśœniono w filmie.



Jego autor zauważył, że polski minister spraw zagranicznych Józef Beck w rozmowie ze swoim radzieckim kolegą Maksimem Litwinowem przyznał, że przypisuje się mu zawarcie sekretnego porozumienia z Niemcami, jednak pogłoskom tym nie zaprzeczył.



W filmie przytoczono wypowiedź znanego rosyjskiego politologa Wiaczesława Nikonowa, który podkreśœlił, że radzieccy przywódcy uważali Polskę za silne państwo.



- Bez wątpienia pamiętali o radziecko-polskiej wojnie z 1920 roku, która dla Związku Radzieckiego i Armii Czerwonej miała opłakane konsekwencje. Mieli bardzo dobrą opinię o polskiej armii. Polska była traktowana jako poważna siła militarna, porównywalna do radzieckiej - powiedział Nikonow, wnuk szefa dyplomacji ZSRR Wiaczesława Mołotowa.



Autor filmu zaznaczył również, że władze ZSRR były także zaniepokojone rosnącą w siłę Japonią; dodał, iż niektórzy eksperci uważali, że Japonia jest w stanie oderwać Daleki Wschód od ZSRR.



"Japonia domagała się gwarancji ze strony Polski"



W filmie przytoczono meldunek wywiadu radzieckiego z Warszawy, z którego wynikało, że w 1934 roku, podczas wizyty brata cesarza Japonii w Polsce, strona japońska zabiegała o polskie i niemieckie gwarancje na wypadek, gdyby zdecydowała się na rozpoczęcie działań wojennych przeciwko ZSRR.



"Jeśœli Polska i Niemcy dadzą Japonii gwarancje, że wystąpią przeciwko ZSRR nazajutrz po rozpoczęciu wojny między Japonią i Związkiem Radzieckim, to Japonia jest wystarczająco przygotowana, by rozpocząć wojnę niezwłocznie" - przekazywał radziecki wywiad.



"ZSRR stanął wobec mrocznej perspektywy wojny na dwa fronty. Zapobieżenie temu stało się głównym zadaniem radzieckiej dyplomacji" - podkreśœlił autor filmu. Odnotował też, że w kwietniu 1935 roku gazety "Prawda" i "Izwiestija" opublikowały - jak to ujął - "tekst tajnego protokołu polsko-niemieckiego".



"Był to przedruk z prasy francuskiej. Z tekstu wynikało, że Polska i Niemcy porozumiały się w sprawie prowadzenia wspólnych działań na kierunku wschodnim i północno-wschodnim, czyli przeciwko ZSRR i krajom bałtyckim. Żadnych protestów w sprawie tej publikacji w Warszawie i Berlinie nie było" - poinformowano w filmie.



Podano w nim też, że w 1935 roku tajne porozumienie o współpracy zawarły polskie i niemieckie służby specjalne. Autor nie rozwinął tego wątku. Według niego, Stalin był gotów do zawarcia sojuszu z Polską przeciwko Hitlerowi, jednak Polska kategorycznie wykluczała wpuszczenie na swoje terytorium radzieckich wojsk.



Jako przyczynę wtargnięcia wojsk ZSRR do Polski 17 wrześœnia 1939 roku w filmie wymieniono złamanie przez Niemcy paktu Ribbentrop-Mołotow przez zajęcie Lwowa. "Rosja obawiała się reanimowania przez Niemcy idei wielkiej Ukrainy" - wyjaśœniono.



Jerzy Malczyk



(pp, ap)"





Źródło http://wiadomosci.wp.pl/k...,wiadomosc.html

[drFaustus]

I dzisiaj ciąg dalszy...:



"Polska pierwszym sojusznikiem Hitlera? To propaganda"



Rosyjska państwowa telewizja informacyjna Wiesti zaprezentowała film dokumentalny "Sekrety tajnych protokołów", w którym zarzuciła Polsce sprzymierzenie się z Adolfem Hitlerem przeciwko ZSRR. Miało to być jedną z przyczyn zawarcia przez Józefa Stalina układu o nieagresji z Niemcami, zwanego paktem Ribbentrop-Mołotow. – To jest niepoważne. To propagandowy humbug. Rosja chce za wszelką cenę odsunąć od siebie oskarżenia o to, że jest współwinna wybuchu II wojny śœwiatowej – mówi w rozmowie z Wirtualną Polską prof. Wojciech Materski, historyk i politolog z Instytutu Studiów Politycznych PAN, który specjalizuje się w historii ZSRR i stosunkach polsko-rosyjskich.



Według autorów filmu, Polska była pierwszym sojusznikiem Hitlera. Podpisanej z Niemcami 26 stycznia 1934 roku deklaracji o niestosowaniu przemocy, miał towarzyszyć tajny protokół, w którym była mowa o wspólnych działaniach militarnych przeciwko Związkowi Radzieckiemu. Ile w tym prawdy?



Rosja szuka wszelkich możliwych sposobów, by umniejszyć swoją odpowiedzialnośœć za wybuch II wojny śœwiatowejProf. Wojciech Materski

Prof. Wojciech Materski: - Ten film to śœwiadomy wyraz złej woli. W związku z przypadającą wkrótce 70. rocznicą rozpoczęcia II wojny śœwiatowej, Rosja szuka wszelkich możliwych sposobów, by umniejszyć swoją odpowiedzialnośœć za jej wybuch. Tymczasem ta odpowiedzialnośœć jest ogromna. Pakt Ribbentrop-Mołotow w swojej jawnej wersji oczywiśœcie był defensywny, obronny, natomiast w tajnym protokole mu towarzyszącym był agresywny, zwiastował wojnę i to w szybkim czasie. Był porozumieniem przyszłych najeźdźców i grabieżców.



Jakie były założenia polsko-niemieckiej deklaracji o niestosowaniu przemocy?



- To był dokument rangi mniejszej niż pakt de noin agression. Był normalnym zachowaniem państwa dbającego o swoje bezpieczeństwo, nie zawierał żadnych tajnych klauzul, żadnych zobowiązań agresywnych. Był tylko i wyłącznie układem bilateralnym, który miał Polskę zabezpieczyć od uderzenia niemieckiego. Zresztą okazało się, że było to zabezpieczenie iluzoryczne. Upatrywanie w tym dokumencie z dzisiejszej perspektywy zmowy polsko-niemieckiej jest zupełną aberracją. Ten dokument nie miał żadnego przełożenia na agresywną politykę, w ogóle na sprawy wojskowe.



Trzeba pamiętać, że Polska pod rządami marszałka Piłsudskiego prowadziła politykę tzw. równych odległośœci. Tak samo obawiała się ataku ze strony Niemiec, jak i Związku Sowieckiego. Na obu kierunkach usiłowała asekurować się odpowiednimi umowami, wychodząc z założenia, że Pacta sunt servanda, czyli, że podpisane zobowiązania są ważne i w ten sposób zapewniają krajowi bezpieczeństwo. W związku z takim podejśœciem zawarty został w lipcu 1932 roku polsko-sowiecki pakt o nieagresji. Dla równowagi staraliśœmy się o podobny dokument w Berlinie. Udało się podpisać dokument mniejszej wagi, czyli deklarację o niestosowaniu przemocy w styczniu 1934 roku. Było to porozumienie, na które w Moskwie nawet nie zwrócono większej uwagi, o czym śœwiadczy udana wizyta w Moskwie ministra spraw zagranicznych Rzeczpospolitej Józefa Becka miesiąc później, która m.in. przyniosła przedłużenie polsko-sowieckiego paktu o nieagresji na kolejnych 10 lat.



W filmie przytoczono wypowiedź znanego rosyjskiego politologa, który podkreśœlił, że radzieccy przywódcy uważali Polskę za silne państwo, obawiali się jej, mieli bardzo dobrą opinię o polskiej armii, Polska była traktowana jako poważna siła militarna, porównywalna do radzieckiej. Tak było?



- O jakichkolwiek obawach nie mogło być mowy. Owszem na początku lat dwudziestych, kiedy Rosja Sowiecka, a następnie ZSRR była państwem izolowanym i utrzymywała bardzo ograniczone stosunki dyplomatyczne ze śœwiatem, wówczas Polska była w jej polityce ważna. Natomiast po podpisaniu z Niemcami tzw. traktatu berlińskiego w kwietniu 1926 roku, a jeszcze wcześœniej traktatu z Rapallo w kwietniu 1922 roku, Związek Sowiecki prowadził już inną politykę, obliczoną na mocarstwa, na Niemcy. W tej polityce Polska była zdecydowanie na drugim planie, nie była państwem strategicznie ważnym. Polityka ZSRR w stosunku do Polski była pochodną polityki wobec Niemiec i Francji, a w dalszej perspektywie Wielkiej Brytanii i USA.



W filmie pojawił się również wątek dotyczący rzekomej polskiej współpracy z Japonią przeciw ZSRR. Przytoczono meldunek wywiadu radzieckiego z Warszawy, z którego wynikało, że w 1934 roku, podczas wizyty brata cesarza Japonii w Polsce, strona japońska zabiegała o polskie i niemieckie gwarancje na wypadek, gdyby zdecydowała się na rozpoczęcie działań wojennych przeciwko ZSRR. Jak pan ocenia te rewelacje?



To co robią Rosjanie jest zupełnie niepoważne. To propagandowy humbug. Prof. Wojciech Materski

- Zabiegaliśœmy o dobre stosunki z Japonią w związku z tym, że kraj ten bezpośœrednio graniczy z ZSRR i tak jak Polska był zagrożony agresywną polityką z jego strony. Doktryna polityczna Związku Sowieckiego zakładała przecież, że śœwiat burżuazyjny musi zniknąć i należy go w drodze rewolucji obalić. Natomiast, by upatrywać w naszym dialogu z Japończykami spisku przeciw ZSRR, potrzeba naprawdę złej woli.





Kto był pierwszym sojusznikiem Hitlera?



- Za swojego pierwszego sojusznika Hitler uważał Benito Mussoliniego. To z Włochami III Rzesza podpisała porozumienie Osi Berlin-Rzym, którego rozszerzeniem był Pakt Stalowy z maja 1939 roku. Następnie był pakt antykominternowski podpisany z Japonią, a wymierzony przeciw Kominternowi - III Międzynarodówce Komunistycznej, do którego przystępowały kolejne państwa. Na tej bazie szykując się do wojny agresywnej na szeroką skalę Hitler porozumiał się z Rosją Sowiecką. Polska w stosunku do Niemiec i do ZSRR przez cały okres międzywojenny prowadziła politykę zabezpieczenia obronnego. Takim porozumieniem był traktat pokojowy polsko-sowiecki z 1921 roku, wspólne uczestnictwo w protokole Litwinowa, czyli wcześœniejsze wprowadzenie paktu Brianda-Kellogga, który zakładał, że nie wolno konfliktów rozwiązywać na drodze zbrojnej, przede wszystkim zaśœ pakt o nieagresji z lipca 1932 roku. Mało tego, jeszcze w listopadzie 1938 roku podpisaliśœmy deklarację bilateralną, w której oba kraje wyrzekały się załatwiania sporów między sobą inną drogą niż pokojową. Wszystkie te porozumienia Związek Sowiecki podeptał we wrześœniu 1939 roku, a teraz usiłuje do obronnej deklaracji polsko-niemieckiej przywiązywać jakąśœ nadzwyczajną rolę i traktować ją jako przejaw agresywnej polityki polskiej. To jest zupełnie niepoważne. W ogóle się nie kwalifikuje do rozpatrywania na drodze poważnych dyskusji historyków. To jest propagandowy humbug.



Czy sądzi pan, że w związku z wizytą premiera Władimira Putina będzie pojawiać się więcej tego typu informacji propagandowych, fałszujących historię?



- Ta kampania propagandowa trwa już od jakiegośœ czasu. Wciąż śœwietnie sprzedają się książki niejakiego Jurija Muchina, w których dowodzi, że zbrodni katyńskiej dokonali Niemcy, a nie NKWD, czy podobne Jeleny Jakowlewej, oskarżające Polaków o próbę zrobienia biznesu (odszkodowania) na jakoby wydumanych zbrodniach sowieckich, po seriale, takie jak "Czerwiec 1941", w którym AK ukazane jest jako zbrodnicza organizacja faszystowska. W trakcie wizyty premiera Putina nie sądzę, by cokolwiek ważnego zostało w tej sprawie powiedziane. Ta wizyta potrwa raptem parę godzin. Jest ona ważna od strony ceremonialno-formalnej, zmniejszy ogromną dysproporcję w rewizytach na wysokim szczeblu, natomiast merytorycznie nie sądzę żeby cośœ istotnego wniosła.



Polski rząd powinien interweniować w związku z filmem „Sekrety tajnych protokołów”?



- Jeśœli pod tym filmem byłby podpisany nie jego reżyser, ale rząd Federacji Rosyjskiej, to oczywiśœcie tak. Natomiast w warunkach teoretycznego pluralizmu mediów i teoretycznej demokracji, interwencja polskiego rządu u twórców w kanale telewizyjnym byłaby niepoważna. Powinniśœmy natomiast reagować w naszych mediach, a także oczekiwać reakcji ze strony uczciwych dziennikarzy i historyków rosyjskich, oczywiśœcie tych bardzo odważnych, co zaryzykują wypowiedzi niezgodne z linią polityki historycznej tandemu Putin-Miedwiediew. Ewentualnie powinna zostać rozpowszechniona wiarogodna rzetelna analiza ze strony historyków czy archiwistów polskich. Natomiast odpowiedź rządu byłaby nie na miejscu.



Rozmawiała Joanna Stanisławska, Wirtualna Polska



http://wiadomosci.wp.pl/k...ml?ticaid=189f8