FORUM OCALIĆ OD ZAPOMNIENIA

[drFaustus]

Pomijając kwestię ogromu naszego sąsiada, ujmowanego pod względem zarówno obszarowym jak i ludnośœciowym, należy przywołać, że "ŒŚladów przeszłośœci" również nie mało posiada na swych ulicach. Mam nadzieję, że ów temat zachęci co niektórych do ich uwieczniania podczas pobytów w studenckim mieśœcie "Gadżetów" wszelakich na swoich odkrywców czeka co nie miara, zatem... aparaty w dłoń i do dzieła!



Na początek "klasyka" - Bromberg...















Prawda, że niesamowite! (to rzecz jasna pytanie retoryczne )

[drFaustus]

...na ulicach miast i miasteczek - tak brzmi pełna nazwa tego wątku.



Zachęcam wszystkich do wyszukiwania takich smaczków w różnych miastach, miasteczkach czy wsiach, nie tylko z regionu, ale również z miejsc gdzie się pojawiacie, które przemierzacie podczas swoich wyjazdów.



Przykładem niech będzie miejscowośœć, (której w tym pośœcie jeszcze nie ujawnię, niech będzie swego rodzaju zagadką ), w której sami mieszkańcy przechodząc codziennie nie widzą tego co widać, choć patrzą... Patrzeć, a widzieć to zasadnicza różnica...

[Luter]

Nie wiem gdzie to, ale pełno takich napisów jest na stacjach kolejowych Na trasie Inowrocław - Poznań to dla mnie bardziej widoczne są niemieckie nazwy miejscowośœci, niż Polski odpowiedniki







NASZ URZĄD ?

[drFaustus]

Mają w sobie to cośœ To "cośœ" oprócz tego sprawia, że pomimo często blisko 100 lat wciąż są czytelne, a niejednokrotnie czytelniejsze niż współczesne

W/w to POSTAMT - Urząd Pocztowy

[drFaustus]

I kolejny "POSTAMT", który okazał się wytrwalszy niż jego następca, który swoją drogą jest równie ciekawy...













Ten sam budynek z innej strony. Tu widać jak ciężko było "walczyć" z historią... Pozostało wyjśœcie takie:







Swoją drogą, ktośœ kojarzy co to za miejscowośœć?

[mucha1992]

Mogilno?

[drFaustus]

Nie w tą stronę - Koronowo.

[jaszka]

http://www.fotosik.pl



Okolice Powidza

[drFaustus]

Wspaniałe!

[Luter]

Dziśœ w nocy jechałem od strony Piły do Bdg. ... teraz nie chce skłamać,

patrzę na Zumi i tory i ... albo początek Zygmunta Augusta albo węzeł na Grunwaldzkiej ... w każdym bądź razie piękny napis chyba Galeren ... jeśœli ktośœ wie o co chodzi, niech wklei, bo z pociągu jakośœ czasu nie miałem

[sister]

Kilka ujęc z mojego miasta, napisy na piekarni i budynku mieszkalnym obok oraz urzedzie pracy

[drFaustus]

Sehr Gut Arbeit!

Wspaniały gotyk, rewelacyjny stan i czytelnośœć "piekarni"

Meseritz skrywa pewnie jeszcze nie jeden napis! Sister, polowanie trwa - kontynuuj Dzięki za materiał



Aha, przy okazji... Kiedyśœ, przed wojną stał pomnik Cesarza Wilhelma na koniu... Zawędrował on do Was z... Bydgoszczy! I tu nasunęła mi się pewna analogia, czy być może nie jest on podobny do tego, który swedgo czasu stał w Inowrocławiu? Przeprowadźmy małe dochodzenie, ok? Ale do tego będzie potrzebny materiał od Ciebie. Jak masz możliwośœć, to rozejrzyj się za widokiem z utrwalonym pomnikiem

[orderek]

sister nie dosc ze macie MRU to jeszcze takie ladne gotyki skreca mnie z zalu

[drFaustus]

Teren psychiatryka w M-czu.

Po napisach pozostało tylko wspomnienie, ale za to na tyle czytelne, by stwierdzić, że tam były

[flathead]

Takich sladow jest szczesliwie jeszcze sporo, ja dokladam do kupki cos z Krotoszyna, DAF lub RAD ale to chyba nie ma wiekszego znaczenia. Swoja droga czy zostaly w Inie jakies LSR na murach lub same strzalki do nich?

[szczypawka]

[drFaustus]

[flathead]

Niestety nie wiem, budynek przy trasie przelotowej do Wroclawia, szczerze mowiac mocno dalem "po heblach" jak zobaczylem to znajome kolko. Dorzucam dodatkowy fotos.

[general]

Sporo tego jest a ja szczerze nawet nie zwróciłem na to uwagi

[drFaustus]

A warto Więc zwróć i dorzuć cośœ z Łodzi, bo tam też nie brakuje

[slash]

U mnie od cholery tego,ale jedno mam zarejestrowane.Zresztą,po co powielać schematy:P

http://imageshack.us

http://g.imageshack.us/im...m1208lf8.jpg/1/

[drFaustus]

Fajne! Slash, warto "powielać schematy"... m.in. dlatego, że służy to udokumentowaniu, zachowaniu przed cichym odejśœciem w niepamięć... Wystarczy jeden remont elewacji i śœlad ginie... Foć, każdy niech foci... Kiedyśœ będą te zdjęcia pamiątkami A dziśœ możemy przynajmniej pooglądać.

[Anusiaino]

Pamietam jak Michał szukał napisów w Toruniu i znalazł

Deutche bank - wspłczesną reklamę

[Anusiaino]

nie wiem czy cz궜ciowe też się liczą



http://www.fotosik.pl

[Raisa]

Ale mimo ochoty na duże zniszczenie napisy zachowały się dośœć dobrze.I to cieszy.

[Szeregowy]

Super, że się zachowały! . Przecież fort przeszedł w ręce polskie, dobrze, że jakiśœ "natchniony" nie doczepił się do nich i nie kazał ich usunąć.

[Raisa]

Dlatego lubię pozdrowić wszystkich decydentów którzy zachowali zdrowy rozsądek.Tak trzymać.

[Szeregowy]

Również im się kłaniam, ale niestety i w Twierdzy nie wszyscy zachowali zdrowy rozsądek do tego stopnia, że budynki potynkowali. Dobrze, że to są wyjątki :-). Ale dla przykładu jakiśœ "kretyn" kazał na forcie III, koszary w śœrodku wymalować białą farbą, a tam w poternie jest mnóstwo napisów więźniów, którzy przebywali w obozie.

[Raisa]

Ale takich kretynów właśœnie nie pozdrawiam.

[Szeregowy]

[Raisa]

Szeregowy,tak trzymamy.

[MAJKA]

[Szeregowy]

Maju, dziękuje za fotki z fortu III

[MAJKA]

Ależ bardzo proszę

[general]

To okno było chyba nie dawno wstawiane

[drFaustus]

Łódź



Oj pamięta jeszcze zapewne czasy zaboru rosyjskiego...

[MAJKA]

A to są stare napisy rosyjskiej wyryte prawdobodobnie przez wartowników Bramy Ostrołęckiej w Twierdzy Modlin.



http://www.fotosik.pl

http://www.fotosik.pl

http://www.fotosik.pl

http://www.fotosik.pl

[Szeregowy]

Brawo Maju ja latami szukałem oryginalnych napisów w Twierdzy, a Ty proszę po ostatnim wypadzie je namierzyłaśœ

Podróbek jest kilka, ale te wyglądają na oryginalne

[MAJKA]

To tak jest,że mamy czasem cośœ pod "nosem" a tego nie widzimy ,prędzej czy później tez byśœ na nie trafił napewno.

[Szeregowy]

[MAJKA]

Ale tu chodzi o rosyjskie napisy - tylko.

[Szeregowy]

Skoro jesteśœ tak jednostronnie ukierunkowana i nie widzisz drugiego dna tematu, to Ci powiem, że zawsze ono występuje i można w nim odnaleźć jakieśœ przekłamania. Nie czekam na odpowiedz w tym temacie, bo wyjdzie, że off topy, wypisuję. Odszedł jeden "anioł stróż", który mnie pilnował, doszedł drugi, więc jeśœli masz ochotę na dyskusję, to tylko, na PW, chociaż nie wydaje mi się ona potrzebna.



[EDIT by ADMIN] Wypisujesz Offy za Offami. Podziwiam tylko adresatów za cierpliwośœć, bo mnie się kończy

[MAJKA]

Masz racje,dyskusja jest niepotrzebna (zwłaszcza ze nie dotyczy tematu),więc ją kończę.

[Raisa]

A ta kamienica z napisem w języku rosyjskim dr. Faustus ma jeszcze inne bardzo ciekawe tajemnicze miejsca.

[drFaustus]

Kłodzko



Gustowny "gotyk" przetrwał kawał czasu

[Raisa]

Wygląda na to że koniec coraz bliżej. A szkoda

[RobertM]

Kamienica z napisem w języku rosyjskim jest zbyt "śœwieża" ciekawe, że tynk i farba prawie nie naruszone przetrwały ponad 100 lat? Dla mnie to malunki zrobione współczesnie pod jakiśœ film

[RobertM]

Chyba, że do dawne napisy reklamowe malowano farbą zawierającą bitum lub asfalt (nie mylić tym z jezdni) wtedy taki napis po jakimśœ czasie nawet zamalowany wylezie spod każdej warstwy farby czy tynku

[drFaustus]

Tak właśœnie robiono

Swoją drogą można sprawdzić, czy w tym miejscu znajdował się ów Pensjonat pod Lwem

[RobertM]

Szyldy. Krótka historia.



Szyld wynaleziono w starożytnośœci w krajach zamieszkałych przez społeczeństwa posiadające warstwy. Za prototyp szyldu należy uznać znalezione w ruinach Pompei /I w. p Chr./ tablice z terakoty z płaskorzeźbami przedstawiającymi szereg szynek – symbol masarni, rzeźbę kozy -I symbol używany przez sprzedawcę mleka oraz napisy wyryte w murze lub namalowane na śœcianie czarną albo czerwoną farbą.

Za prawzór dzisiejszego szyldu uważa się śœredniowieczne godło rzemieśœlnika, które dla nie umiejących przeważnie czytać i pisać ówczesnych ludzi oraz dla cudzoziemców było zrozumiałym znakiem.Początkowo rzemieśœlnicy wywieszali na zewnątrz swego zakładu jeden ze swoich wyrobów. Np. koło oznaczało kołodzieja, beczka – bednarza, garnek – garncarza. Następnie z racji wygody czy też z powodu możliwośœci ukradzenia cennego towaru zaczęto stosować godła: malowane na tablicy, wyrzeźbione w ciosie lub też wykonane z metalu w postaci wywieszki ulicznej.

Godło szewca to metalowy but, godło śœlusarza – klucz, godło fryzjera – symbol miski w postaci miedzianego talerza. Dawne piękne godła rzemieśœlników znajdują się w muzeach. Natomiast w niektórych staromiejskich dzielnicach, m.in. w Warszawie, zostały odtworzone według dawnych wzorów.

Z czasem godła rzemieśœlników zaczęto zastępować znakami firmowymi. A następnie w miarę rozwoju handlu detalicznego zaczęto stosować szyldy. Na przełomie XVII i XVIII w. sklepy na ogół posiadały już szyldy, na których umieszczano malowidła mówiące o charakterze lokalu lub napisy: np. "Kram pod rakiem" czy sklep "Pod murzynkiem".

Następnym etapem dziejów szyldu było zastąpienie szyldu bezimiennego firmowym, na którym obok znaku oraz napisu umieszczano nazwisko kupca lub rzemieśœlnika. Napisów używano coraz cz궜ciej w miarę upowszechniania się znajomośœci czytania i pisania wśœród ewentualnych klientów. Jednak obok napisów przez dłuższy czas umieszczano na szyldach również rysunki towarów, by przyciągnąć rzesze niepiśœmiennych nabywców. Rysunki owe przedstawiały wiernie wygląd reklamowanego wyrobu (np. głowa cukru, pieczywo, wędliny), bądź też były znakiem firmowym. Powszechne stosowanie nazwisk na szyldach związane było z poprawą pozycji społecznej rzemieśœlników oraz kupców, co nastąpiło dopiero w czasach nowożytnych.

W XIX w. na skutek fundamentalnych przemian gospodarczych (powstanie przemysłu) wzrosła zarówno produkcja jak i podaż towarów. Szybko zwiększająca się podaż towarów spowodowała powstanie konkurencji i walkę o rynek zbytu. W walce owej skuteczną bronią stała się reklama.

Podstawową formą reklamy był szyld sklepu – swego rodzaju bilet wizytowy zakładu przemysłowego i handlowego. Przypominał on przechodniom o istnieniu firmy, o rodzaju jej działalnośœci a ponadto zawierał wiadomośœci o miejscu, w którym się znajduje, nazwisko właśœciciela a nawet datę założenia zakładu, dane o medalach otrzymanych na wystawach itp. W sumie przyczyniał się do tworzenia renomy danej firmy. W wielu krajach wprowadzono obowiązek wywieszania szyldu na zewnątrz budynku, w którym znajdował się sklep, skład hurtowy, zajazd, szynk, apteka czy też zakład przemysłowy lub rzemieśœlniczy. Treśœć napisów na szyldach, szczególnie reklamowych, nie zawsze zawierała prawdziwe wiadomośœci. Zatem w trosce o uczciwośœć i dobre obyczaje w wielu krajach, nie wyłączając Polski wprowadzono nadzór policyjny.

Powszechne stosowanie szyldów zarówno przez handel (sklepy), jak i przemysł (reklama produkowanych towarów, szczególnie masowego użytku) stało się przyczyną wzbogacenia ich form plastycznych oraz doskonalenia wykonania technicznego. Najbogatsi kupcy starali się o to, aby ich szyldy były duże i wykonane artystycznie. Korzystali nawet z usług ówczesnych sławnych malarzy. Miało to śœwiadczyć o ich pozycji społecznej oraz zamożnośœci. Od wykonawców szyldów domagali się niepowtarzalnej koncepcji graficznej oraz stosowania drogich materiałów. Często kupca nie zadowalał szyld malowany wyłącznie farbami na frontonie budynku czy też na płaszczyźnie metalowej lub szklanej, lecz domagał się on napisów z liter plastycznych (reliefowych) przymocowanych do tła szyldu lub fasady sklepu. Litery owe tłoczone były z blachy mosiężnej, oczyszczonej do połysku. Były też wykonywane ze szkła o podłożu złoconym. I albo były umocowane na szybie okna wystawy, albo na drzwiach wejśœciowych do sklepu. Piękne napisy miały dodawać splendoru zakładowi oraz jego właśœcicielowi. Do wykonywania napisów na szyldach stosowano pisma jedno i dwuelementowe zbliżone do używanych wówczas w drukarstwie czcionek o różnych krojach, takich jak antykwa, egipcjena, grotesk, a także modne wówczas pisma o formach liter niekiedy zbyt fantazyjnych i nie zawsze łatwych do odczytania. Poza tym powszechnie stosowano różnego rodzaju pisma ozdobne, których litery były konturowane, cieniowane bądź też uzupełniane cienkimi liniami w postaci zygzaków, wężyków itp. Były one też często ozdabiane innymi elementami dekoracyjnymi, dzięki czemu namalowane litery miały niekiedy formę do złudzenia przypominającą litery plastyczne reliefowe. Oprócz tego na szyldach oraz w napisach reklamowych stosowano różnego rodzaju znaki graficzne ułatwiające zrozumienie ich treśœci, a także potęgujące oddziaływanie reklamy. Najcz궜ciej stosowane to: linia podkreśœlająca lub oddzielająca cz궜ć tekstu (podkreśœlone lub oddzielone zdanie bądź wyodrębnione słowo), ręka z wysuniętym palcem wskazującym albo strzałka pod napisem wskazująca kierunek, np. wejśœcie do sklepu albo magazynu znajdującego się w podwórzu. Różnego rodzaju obwódki i ramki zazwyczaj stanowiły element wykończenia obrzeża szyldu. Owe bogato zdobione szyldy oraz umieszczane na śœcianach napisy, a także obrazy przedstawiające towary, przetrwały do pierwszych dziesiątków XX w. Później w wielkich miastach pojawiły się szyldy śœwietlne oraz neony nadające ulicom wielkomiejski – wzorowany na miastach Europy Zachodniej – charakter. Na początku XX w. z rzemiosła malarskiego i lakierniczego wyodrębniły się stopniowo nowe specjalnośœci: malarstwo szyldów, wyrób reklam śœwietlnych, emaliernie i wytłaczarnie szyldów metalowych, wyrób liter oraz godeł reliefowych itp. Wzrosła również liczba zakładów zajmujących się wytwarzaniem owych dóbr.

Autorytet wykonawcy szyldów również wzrósł. Ze skromnego malarza przeistoczył się on w przedsiębiorcę wykonującego urządzenia reklamowe. Z czasem owe zakłady zaczęły współpracować z wybitnymi artystami, m.in. z grafikami oraz z architektami. Szyldziarstwo przestało być zatem zwykłym rzemiosłem, a stało się rzemiosłem artystycznym. Współpraca rzemieśœlnika i artysty stała się koniecznośœcią ze względu na ambicje zleceniodawcy. Dla dawnego kupca czy też przemysłowca liczył się nie tylko zysk, ale i poziom jego służby na rzecz społeczeństwa!

W Polsce przedwojennej we wszystkich większych miastach istniały zakłady rzemieśœlnicze wytwarzające szyldy oraz reklamy sklepowe. Mało natomiast było przedsiębiorstw o wąskiej specjalizacji, np. wytłaczarni szyldów reklamowych z blachy, czy też szyldów emaliowanych itp.

Duże zasługi dla podniesienia poziomu artystycznego szyldów mieli architekci zajmujący się architekturą reklamową, np. J. Mucharski, artyśœci graficy reklamowi, m.in. T. Gronowski oraz T. Kryszak. A także zakłady rzemieśœlnicze wykonujące szyldy, m.in. J. Leszczyński, L. Przybytkowski, E. Legierko, K. Bazarnik w Warszawie. W Krakowie był to zakład T. Laszkiewicza.

Zakład Bazarnika przetrwał do dnia dzisiejszego, tyle że zajmuje się głównie działalnośœcią handlową, a wyrób szyldów tyle że - luksusowych metalowych i emaliowanych - zlecił podwykonawcom.

Okres okupacji niemieckiej przerwały tylko niektóre pracownie szyldów. Ale i te zakłady w większośœci znikły, ponieważ utraciły klientów. Władze komunistyczne zlikwidowały prawie całkowicie prywatny handel i pozostawiły nieliczne zakłady rzemieśœlnicze. Utworzono za to państwowe zakłady usług reklamowych, które na ogół nie wytwarzały szyldów, lecz różnego rodzaju napisy reklamowe propagujące towary przedsiębiorstw państwowych. Poziom owych wyrobów był niestety mizerny. Od 1955 r. miejsce szyldów w większych miastach zaczęły zajmować neony.

Piękne szyldy wykonane artystycznie składały się na niepowtarzalny charakter danego miasta, dodając mu uroku . Obok nich były też rzeczy nijakie lub kicze będące udziałem biednych przedsiębiorców. Niestety w niniejszym artykule nie uwzględniono szyldów zakładów gastronomicznych – restauracji, kawiarni, gospód czy też karczem, gdyż nie ma na ten temat żadnych opracowań. Rzecz wymaga gruntownych poszukiwań w dawnych czasopismach, w albumach polskiego malarstwa, w muzeach zawierających pejzaże dawnych miast oraz miasteczek, w licznych różnego rodzaju wspomnieniach. Praca, na której oparł się niżej podpisany, jest niestety jedynym dziełkiem zajmującym się tak ważna materią.



Oprac. A. Nowkuński



Na podstawie pracy Jana Wojeńskiego. Szyldy i reklamy sklepowe. Warszawa 1969

[Raisa]

Super tekśœcior. Ciekawe, bo niby takie oczywiste ale kto znał historię ?

[drFaustus]

Łódź



Pozornie zwyczajna brama... a jednak nie do końca. Jak się okazuje jej podłoże skrywa ciekawy gadżet - reklamę - zapewne firmy kładącej powierzchnię.

Warto więc wzmożyć czujnośœć podczas przekraczania progów bram

[Raisa]

Ale gadzet, to trzeba mieć oko. Też muszę zwracać na te szczegóły uwagę.Jest

[drFaustus]

Czy naprawdę nikt z czytelników poza paroma osobami nie spotyka miejsc z fantami, które tutaj staramy się przedstawiać?



No nic, robimy zatem dalej swoje



Bydgoszcz











ŒŚcisk i natłok na tym fragmencie powoduje całkowity chaos, przejawiający się brakiem możliwośœci sensownej analizy zapisanych treśœci

Kamienica... hmm... śœmiało można ją nazwać "nawiedzoną", taki "nawiedzony dom" (zupełnie jak tytuł jakiegośœ horroru )

Ale o niej samej w osobnym wątku będzie w niedługim czasie

Tymczasem tutaj to co powyżej oraz zapraszam do tematu "witraże", gdzie z tego samego budynku przedstawiam dwa zachowane egzemplarze.

[drFaustus]

Ta sama kamienica co wyżej tym razem od strony podwórza:

[drFaustus]

Toruń

[drFaustus]

Łódź

[Luter]

Mógłby ktośœ przetłumaczyć i w ogóle napisać co widzi , bo mi się zlewają w oczach polskie z niemieckimi



Mogilno

[drFaustus]

Cóż za klimatyczna miejscówka!

No i wspaniałe stare napisy! Całośœć extra

[drFaustus]

Bydgoszcz

[drFaustus]

Bydgoszcz

[Raisa]

Czy cośœ wiadomo jak stary jest to napis. Napis zachował się w b.dobrym stanie. No i ten czterocyfrowy nr.telefonu.

[drFaustus]

Nie wiem, trzeba byłoby sięgnąć do historii Bydgoszczy Na pewno przedwojenny.

[slash]

Toruń. Przy okazji, ktośœ wie o co kaman?:)



http://img6.imageshack.us/i/isisis061.jpg/



http://img59.imageshack.us/i/isisis062.jpg/

[drFaustus]

Napisiki ładne

Ale co tam było

Może jakiśœ skład win/wód/piwa? (jakieśœ "białe berlińskie"? )

[slash]

A żebym to ja wiedział co tam było...kamienica jak kamienica. Może ktośœ to zidentyfikuje:)

[Raisa]

Taki napis na budynku spotkałam na terenie Gniewkowa.







okazał się trudny do sfocenia.

[drFaustus]

Za to Ciebie mieli jak na dłoni dzięki tej kamerce przemysłowej

[Raisa]

Właśœnie, tak sobie patrzyliśœmy w oczy. Ale napis ciekawy ale trudno dostępny.

[szczypawka]

[Vouk]

[szczypawka]

[drFaustus]

Oooochocho Tyle ciekawych informacji

[slash]

No to zagadka rozwiązana:)Wielkie dzięx:)

[drFaustus]

Koronowo



Tuż obok synagogi prezentowanej w innym dziale na forum.

[Raisa]

Miałeśœ oko.

[Raisa]

Łódz.

[WERTTREW]

Wbrew pozorom ilość napisów z 1945 roku, mówiących o rozminowaniu budynków w Warszawie jest do dziś dość spora. Jest kilka ukrytych za szybkami z pleksi i te mają szansę na przeżycie. Kilka odeszło do przeszłości, ale większość nie znalazła jeszcze "mecenasa", który by je zabezpieczył.
Poniżej kilka przykładów takich napisów na jakie udało mi i moim kolegom się natknąć błądząc po naszym mieście.

"Szablonik" z ul. Litewskiej:


Jeden z bardziej znanych z ul. Wawelskiej:


Ulica Grójecka:


Te resztki napisu stały się sensownie widoczne dopiero po zastosowaniu obróbki graficznej, ale kolega wypatrzył to miejsce "gołym okiem"!

Dom rozminowany, jak cholera! Wychodzi też data, ale niestety jest raczej ciężka do odcyfrowania.

[WERTTREW]

A to ja pojadę cyrylicą.
Penetrując sobie kilka lat temu pozostałości po dworach i pałacach na Mazowszu trafiłem w okolicach Grodziska Maz. na taki oto napis na jednym z budynków stanowiących zaplecze gospodarskie pewnego pałacu. Ten napis o piasku do gaszenia pożaru to robota sowieckich żołnierzy, którzy stacjonowali tu po "wyjeździe" Niemców.

[drFaustus]

Prawdziwy rarytas! Brawo!
Hmm... chyba nie mam w swoich trofeach do tej pory upolowanego "cyryla"