WILKOŃSKI ZYGMUNT - doktor praw, ziemianin, był współzałożycielem Towarzystwa Pożyczkowego (późniejszego Banku Ludowego), współzałożycielem Młyna Parowego ,,Grabski, Wilkoński i Ska", założycielem Solanek w Inowroclawiu oraz współzałożycielem Cukrowni ,,Kujawy" w Janikowie. Rodzina Wilkońskich wywodziła się z wielkopolskiej gałęzi rodu Odrowążów. Zamieszkiwali oni w miejscowości Wilkonice i Wilkoniczki w b. pow. Krobia województwa poznańskiego. W 1393 r. Wilkonice byly wlasnością Stanislawa Wilkońskiego, a w 1427 r. Dersława Wilkońskiego. Następne pokolenia osiedlały się również w innych powiatach Wielkopolski. Zygmunt Wilkoński urodził się 20 maja 1832 r. w miejscowości Stołężyn powiatu wągrowieckiego na Pałukach. Ojciec jego, Florian Jan Nepomucen. był dziedzicem dobr rycerskich Stołężyn i Wapno. Matka, Prakseda, pochodziła z rodziny Sulerzyckich. Na chrzcie otrzymal imiona Zygmunt Nepomucen. Pierwsze nauki pobierał w domu rodzicielskim w Stołężynie. Uczył się łaciny, języka niemieckiego, arytmetyki i geografii. Dnia I października 1842 r., po zdaniu egzaminów wstępnych, rozpoczął naukę w Gimnazjum Marii Magdaleny w Poznaniu. Po dwóch latach przeniesiony został do innego poznańskiego gimnazjum im. Fryderyka Wilhelma, gdzie uczył się do 1851 r. Egzamin dojrzałości zdał w królewsko-katolickim gimnazjum św. Macieja we Wrocławiu. Przedłużona nauka spowodowana była słabym zdrowiem młodego Wilkońskiego i dłuższymi przerwami w nauce. Studia prawnicze odbywał na uniwersytetach we Wrocławiu, Heidelbergu, Berlinie i ponownie we ...